Historia Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Sławoborzu.

Są miejsca do których wraca się po latach,

a w ich historię wpisany jest uśmiech dziecka.

                                                                         

          Od prawie sześćdziesięciu lat jest w Sławoborzu szkoła, w której każdy uczeń ma szansę osiągnąć sukces na miarę swoich możliwości, a indywidualne podejście nauczyciela i wychowawcy do dziecka buduje więź, która często łączy przez lata. W tej szkole tradycję łączy się z nowoczesnością.

          Historia Państwowego Zakładu Wychowawczego w Sławoborzu, bo pod taką nazwą funkcjonował Zespół Placówek Specjalnych w pierwszych latach swojej działalności, zaczyna się jesienią 1966 roku. Placówka powstała po to, by wypełnić lukę w kształceniu osób niepełnosprawnych. Do tej pory bowiem dzieci i młodzież niepełnosprawna intelektualnie najczęściej kształciła się w szkołach ogólnodostępnych, gdzie pedagodzy nie byli przygotowani do udzielenia im odpowiedniej pomocy. Z tego też powodu wielu wychowanków, którzy w początkowym okresie trafiali do naszej szkoły, było tak zwanymi „dziećmi przerośniętymi”, czyli takimi, które nie będąc w stanie opanować programu nauczania spędzały po kilka lat w jednej klasie.

          Organizatorem i pierwszym dyrektorem placówki został p. Mieczysław Skonieczny. Początki jak zwykle były trudne, przed nowym dyrektorem stanęło wiele zadań związanych między innymi z wyposażeniem placówki we wszystko, co potrzebne jest do normalnego funkcjonowania szkoły z internatem, skompletowaniem kadry pedagogicznej, pracowników administracji i obsługi, a przede wszystkim otoczeniem opieką wychowanków, którzy mieli różne, często negatywne, wspomnienia z wcześniejszego życia i edukacji. Istotnym problemem było też przełamanie pewnego tabu społecznego, przekonanie ludzi, którzy problem niepełnosprawności intelektualnej znali tylko pobieżnie, że wychowankowie placówki są tak samo jak inne dzieci wrażliwi, że mają uczucia, swoje obawy a także marzenia, że absolwenci Zakładu potrafią tak samo wydajnie żyć i pracować jak inni. Był to też główny cel pracy wszystkich pracowników szkoły: nauczyć dzieci samodzielności oraz wiary we własne siły.

         Na siedzibę Państwowego Zakładu Wychowawczego w Sławoborzu przeznaczono obszerny, poniemiecki, dwupiętrowy budynek szkoły wraz z budynkami pomocniczymi i przyległym terenem. W budynku tym, po uprzednim przeprowadzeniu odpowiedniej adaptacji, urządzono internat, w którym znalazły się: sypialnie i świetlice dla wychowanków, kuchnia, stołówka, magazyn żywnościowy i chemiczny, łaźnia, gabinet lekarski, izolatka, pomieszczenia administracyjne, pomieszczenia socjalne dla pracowników, garaż, warsztat a także szkolna biblioteka. Klasy lekcyjne usytuowano w pomieszczeniach dawnej letniej świetlicy znajdującej się w niewielkiej odległości od internatu. Inne pomieszczenia zagospodarowywano sukcesywnie i według potrzeb. Pośrodku ogromnego podwórza zbudowano scenę, na której odbywały się wszystkie przedstawienia i uroczystości szkolne w okresie wiosenno – letnim. Na rozległym terenie szkolnym prowadzono małe gospodarstwo, hodowano zwierzęta, uprawiano ogród warzywny i sad owocowy. Wszystkie uzyskiwane plony wykorzystywano na potrzeby wychowanków.

          W 1984 roku Państwowy Zakład Wychowawczy w Sławoborzu zmienił nazwę na Specjalny Ośrodek Szkolno Wychowawczy w Sławoborzu. Sukcesywnie, rok po roku, placówka rozwijała się zapewniając swym podopiecznym coraz lepsze zaplecze zarówno dydaktyczne jak i lokalowe. Wychowankowie Ośrodka poza realizacją obowiązku szkolnego jeździli na wycieczki, organizowali i brali aktywny udział w zawodach sportowych na terenie województwa i poza nim, dbali o zwierzęta gospodarskie, które były na terenie placówki, uprawiali warzywa i owoce.

          Ze względu na dużą liczbę dzieci z orzeczeniami do kształcenia specjalnego w 2001 roku otworzono w Świdwinie filię Ośrodka, która przez pierwszy rok mieściła się w Szkole Podstawowej nr 4, a rok później już na stałe przeniosła się do pomieszczeń przy Zespole Szkół Rolniczych, w której jest do dziś.

          Stopniowo modernizowano i unowocześniano bazę dydaktyczną i materialną Ośrodka. Wyremontowano generalnie i ocieplono budynek internatu stwarzając warunki do godnego i wygodnego mieszkania dla wychowanków a także do pracy wychowawcom i kadrze niepedagogicznej. We wrześniu 2005 roku utworzono Zespoły Edukacyjno – Terapeutyczne dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym a dwa lata później Zespoły Rewalidacyjno – Wychowawcze dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu głębokim w specjalnie przygotowanym i  przystosowanym do tego budynku. W tym samym czasie wyremontowano i na nowo wyposażono budynek szkolny. W 2008 roku powstała klasa przysposabiająca do pracy dla absolwentów gimnazjum z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, którzy kończąc szkołę często pozostawali w swoich domach rodzinnych lub znajdowali miejsce w domach pomocy społecznej. Stworzono im możliwość kształcenia w zakresie szeroko rozumianego gospodarstwa domowego. Od września 2009 roku w Ośrodku organizuje się Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka, którym objęte są dzieci niepełnosprawne w wieku 3 – 6 lat.

          W latach 2004 – 2010 z funduszy PFRON i MEN Ośrodek został doposażony w sprzęt i pomoce dydaktyczne. Zakupiono nowy 9-cio osobowy samochód przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych, wykonano potrzebne podjazdy dla wózków, dostosowano łazienki dla potrzeb uczniów niepełnosprawnych ruchowo. Utworzono kilka specjalistycznych pracowni, między innymi: pracownię gospodarstwa domowego, gabinet gimnastyki korekcyjnej, nową pracownię komputerowa, doposażono salę „doświadczania świata”. Wymieniono również część mebli w szkole i internacie na dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zakupiono specjalistyczne pomoce dydaktyczne do klas i świetlic. Wzbogacono ponadto ofertę zajęć specjalistycznych. W Ośrodku prowadzone są zajęcia rewalidacyjne korygujące wady wymowy, korygujące wady postawy, korekcyjno – kompensacyjne, prowadzone metodą Biofeedback, prowadzone metodą Integracji Sensorycznej, oraz zajęcia niwelujące zachowania niepożądane społecznie.

          W latach 2014 – 2016 wybudowano nowy budynek szkolny. W najbliższym czasie planowane jest również zamontowanie windy, która ułatwi funkcjonowanie uczniom na wózkach i z problemami w poruszaniu się.

          Od maja 2006 roku w życie naszej szkoły wpisał się na stałe Dzień Godności Osoby Niepełnosprawnej. Jest to impreza organizowana corocznie, początkowo na Zamku w Świdwinie, obecnie na terenie szkoły, podczas której mamy okazję i przyjemność zaprezentować szerokiemu gronu odbiorców naszych uczniów, ich prace, radości, problemy, a także samą placówkę zaznaczając tym samym naszą stałą i ważną obecność na rynku usług edukacyjnych powiatu świdwińskiego. Obok wspomnianej wyżej imprezy, która jest zawsze wielkim świętem szkoły nasi uczniowie uczestniczą, osiągając nierzadko duże sukcesy, w wielu innych imprezach, przeglądach, konkursach przedmiotowych, artystycznych i sportowych organizowanych na terenie województwa. Sami również organizujemy wiele różnorodnych wydarzeń, do których zaliczyć możemy między innymi: Święto Pieczonego Ziemniaka, Mam Talent, Dzień Komisji Edukacji Narodowej, Teatr STOP, Cudze chwalicie swego nie znacie, Dzień Świadomości Autyzmu, Światowy Dzień Zespołu Downa. spotkania okolicznościowe, wycieczki i pikniki integracyjne, ogniska integracyjne czy kiermasze świąteczne prac wykonanych w placówce.  Jednak naszym największym osiągnięciem jest to, że dzieci przebywające w naszej szkole  uczą się wiary w siebie, we własne siły i innych ludzi, czerpią radość z życia i mają nadzieję na lepsze jutro.

Dyrektorzy placówki na przestrzeni lat:

•   p. Mieczysław Skonieczny ( 1966 –1972),

•   p. Ludwik Wirkus ( 1973),

•   p. Stanisław Milewski (1974 – 1975),

•   p. Kazimierz Żuromski (1975 – 1997),

•   p. Danuta Fic (1997 – 2018),

•   p. Dorota Daglis – Pętlak (2018 –nadal)

Kalendarium: